“วันเข้าพรรษา” วันสำคัญทางพระพุทธศาสนาที่พุทธศาสนิกชนชาวไทยจะนิยมเข้าวัดทำบุญ และถวายสังฆทานหรือสิ่งของจำเป็นแก่พระสงฆ์ โดยในวันเข้าพรรษา พระสงฆ์จะต้องจำพรรษาอยู่ ณ ที่ใดที่หนึ่งตลอดช่วงฤดูฝนเป็นเวลา 3 เดือน ชาวพุทธจึงมักจะนำสิ่งของเครื่องใช้ที่จำเป็นสำหรับพระสงฆ์ไปถวาย นอกจากจะเป็นการทำบุญแล้ว ยังช่วยอำนวยความสะดวกให้กับพระสงฆ์ได้อีกด้วย
โดยสิ่งของจำเป็นที่ควรถวายแก่พระสงฆ์ในช่วงเข้าพรรษาจะต้องเป็นสิ่งของที่จำเป็นและสามารถใช้ประโยชน์ได้จริงเท่านั้น ควรระวังสิ่งของที่ชำรุดเสียหาย เพราะนอกจากจะไม่สามารถใช้ประโยชน์ได้แล้ว ยังอาจเป็นอันตรายหรือทำให้เกิดอุบัติเหตุขึ้นได้
1. สบู่ ยาสีฟัน แชมพู
ของใช้ที่จำเป็นอย่างสบู่ ยาสีฟัน หรือแม้แต่แชมพูที่หลายคนมักเข้าใจผิดว่าไม่จำเป็นถือเป็นอันดับแรกๆ ที่ควรนำไปถวายพระสงฆ์ เพื่อให้พระสงฆ์ได้ชำระล้าง ทำความสะอาดร่างกาย โดยเฉพาะแชมพูที่ถึงแม้พระสงฆ์จะปลงผม แต่ก็จำเป็นต้องใช้ทำความสะอาดเพื่อป้องกันเชื้อราและโรคผิวหนัง
2. หลอดไฟหรือเทียน
หลอดไฟหรือเทียนจะช่วยให้แสงสว่างในการทำกิจกรรมต่างๆ ภายในวัด เช่น การสวดมนต์ไหว้พระที่จะต้องมีการจุดเทียน หรือใช้แสงไฟจากหลอดไฟนีออนช่วยให้แสงสว่างภายในวัด สำหรับวัดในกรุงเทพฯ อาจไม่จำเป็นมากนัก แต่หากเป็นวัดในชนบทนั้นถือว่าจำเป็นอย่างมาก
3. ผ้าอาบน้ำฝน
ช่วงเข้าพรรษาเป็นช่วงฤดูฝนที่มีอากาศเย็นและชื้น อาจทำให้ผ้าแห้งยาก ผ้าอาบน้ำฝนจึงเป็นสิ่งของเครื่องใช้ที่จำเป็น เพราะสามารถใช้อาบน้ำและใช้เช็ดตัวแทนผ้าขนหนู เนื่องจากพระสงฆ์ไม่สามารถใช้ผ้าขนหนูได้
4. อาหารแห้ง หรืออาหารสำเร็จรูป
ตลอดช่วงเข้าพรรษา 3 เดือน พระสงฆ์อาจไม่สามารถออกไปบิณฑบาตได้ เนื่องจากเป็นช่วงฤดูฝน จึงอาจทำให้การเดินทางเป็นไปได้ลำบากมากขึ้น จึงควรถวายอาหารแห้งหรืออาหารสำเร็จรูปที่สามารถเก็บไว้ได้นาน และสามารถฉันได้ง่าย
5. ยารักษาโรค หรือยาสามัญประจำบ้าน
สำหรับใช้รักษาอาการเจ็บป่วยหรือใช้เมื่อเกิดอุบัติเหตุในระหว่างการจำพรรษาตลอด 3 เดือน อย่าลืมตรวจดูวันหมดอายุ รวมถึงสภาพของขวดหรือกล่องยาว่ามีจุดที่ชำรุดเสียหายหรือไม่ก่อนนำไปถวายพระสงฆ์ด้วย
นอกจากการเข้าวัดทำบุญและการถวายสิ่งของเครื่องใช้ที่จำเป็นแก่พระสงฆ์แล้ว ในวันสำคัญทางพระพุทธศาสนาอย่างวันเข้าพรรษานี้ พุทธศาสนิกชนที่ดีควรประพฤติตัวอยู่ในกรอบของศีล 5 ฝึกจิตใจให้สงบ หมั่นทำแต่ความดีและตั้งตนอยู่ในความไม่ประมาท เพื่อประโยชน์สุขและความปลอดภัยทั้งต่อตัวเองและผู้อื่น